rozbił nowiutki samochód o drzewo

pf — rozbi|jać impf (rozbiję — rozbijam) Ⅰ vt 1. (potłuc) (celowo) to smash; (przypadkowo) to break 2. (roztłuc) to pound, to tenderise [mięso] 3. (zniszczyć) to crash, to smash [samochód, samolot]; to wreck [dom, bunkier] 4. (zranić) to hurt, to injure 5. (wyróżnić części) to divide 6. (rozgromić) to beat, to defeat [nieprzyjaciela, wojsko]; to break up [gang, grupę przestępców] 7. przen. to wreck [nadzieje, plany] 8. pot. (włamać się) to break into 9. (rozstawić) to put up, to pitch [namiot] 10. (rozciągnąć) rozbić buty to stretch shoes Ⅱ rozbić się — rozbijać się 1. (rozdzielić się) [towarzystwo] to split 2. (rozłożyć obóz) to pitch camp 3. pot. (nie powieść się) to founder Ⅲ rozbić się 1. (rozpaść się) [filiżanka, wazon] to break 2. (zostać zniszczonym) [samochód, samolot, statek] to crash 3. (ulec wypadkowi) [osoba] to crash 4. (rozprysnąć się) [fala] to break Ⅳ rozbijać się 1. (urządzać awantury) rozbijał się po pijanemu when drunk, he would ask for trouble 2. pot. rozbijać się sportowym wozem po mieście to cruise around the town in a sports car